Πόση διαφθορά μπορεί να αντέξει η Ευρώπη; Προφανώς αρκετή, όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας του BBC, Gavin Hewitt στο βιβλίο του «The Lost Continent» (Η Χαμένη Ήπειρος). Μια ανατομία της κρίσης εντός της ΕΕ που δεν αφήνει εκτός κάδρου το ευρώ και την Ελλάδα.
Με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο, ο Βρετανός δημοσιογράφος Άλαν Τζόνσον γράφει στην Telegraph κάποιες... τρελές περιπτώσεις διαφθοράς σε χώρες της ΕΕ.
Ιδού τα παραδείγματα:
Στην Ιταλία δύο δημοσιογράφοι της Corriere della Sera ανακάλυψαν πως το Δημόσιο της χώρας διαθέτει 72.000 υπηρεσιακά αυτοκίνητα που κοστίζουν όλα μαζί 1.850 εκατομμύρια ευρώ ετησίως».
Στην Ισπανία, «το αεροδρόμιο της Θιουδάδ Ρεάλ» μπορεί να υπερηφανεύεται για έναν από τους μεγαλύτερους διαδρόμους της Ευρώπης. Έργο που έχει σχεδιαστεί για να χειριστεί 5 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως. Θα κοστίσει περίπου ένα δισ. ευρώ. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αεροπλάνα!.
Το βιβλίο του Gavin Hewitt
Στην Ιρλανδία μέσα σε 10 χρόνια χτίστηκαν 553.000 νέα σπίτια, από αυτά τα 300.000 είναι ακατοίκητα.
Η Βαλένθια στην Ισπανία έχει χρέη που φτάνουν τα 25 δισ. ευρώ, ενώ η κουλτούρα της σταθερότητας στη Γερμανία ήταν ένα κενό γράμμα.
Κουλτούρα εξαπάτησης
Φυσικά από το βιβλίο και το άρθρο δεν θα μπορούσε να λείπει η Ελλάδα. Ο Χιούιτ γράφει πως η χώρα μας είχε εμπεδωμένη μια κουλτούρα εξαπάτησης, καθώς «μαγείρευε» τα βιβλία της από το 1999.
Επιπλέον η μη καταβολή φόρων είχε γίνει μέρος του τρόπου ζωής, ενώ ακόμα και το κράτος θεωρούσε αυτή την πρακτική ως ένα... δίκαιο παιχνίδι εξαπάτησης.
Τα παραδείγματα δεν έχουν τέλος! Στην Ιταλία για την αποκατάσταση του πέους σε ένα άγαλμα που βρίσκεται στην είσοδο του Palazzo Chigi, την επίσημη κατοικία του Σύλβιο Μπερλουσκόνι, δαπανήθηκαν 70.000 ευρώ.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο υπήρχε σε πολλές χώρες ένα δίκτυο «φίλων» στις κυβερνήσεις που προγραμμάτιζε και δημιουργούσε φούσκες (όπως στην Ιρλανδία), ενώ δεν έλειψαν από το παιχνίδι οι πολιτικοί, οι τραπεζίτες και κάμποσοι άλλοι που βοήθησαν στην... άνθηση της διαφθοράς.
Το ενιαίο νόμισμα
Ο Γκάβιν Χιούιτ Για τον Χιούιτ το πρόβλημα εστιάζεται στο κοινό νόμισμα, αλλά και στη σταδιακή μετατροπή της ΕΕ από ένα κλειστό, γραφειοκρατικό θεσμό σε... υπερκράτος. Η δημοσιονομική ένωση δεν έγινε ποτέ. Ετερόκλιτες οικονομίες μπήκαν στο ίδιο καζάνι, με αποτέλεσμα οι ασθενέστεροι να αρχίσουν να καίγονται.
Κάπως έτσι ανακαλύφθηκε η νέα θρησκεία που είχε το όνομα λιτότητα, μειώσεις, περικοπές και η συνέχεια του έργου ήταν γνωστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου