«Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μπορεί απλά να αποφασίζει ένα σύστημα ανωνυμίας για όλους και στη συνέχεια να το χρησιμοποιεί μόνο για τον εαυτό της ,γιατί τότε σε κάθε σύνδεση που πραγματοποιείτε οι άνθρωποι θα ισχυρίζονται ότι παρακολουθούνται από πράκτορες της CIA.»
-Roger Dingledine, συν-ιδρυτής του δικτύου Tor, 2004
Στις αρχές Ιουλίου, ο χάκερ Jacob Appelbaum και δύο άλλοι ειδικοί σε θέματα ασφάλειας δημοσίευσαν, σε συνεργασία με το γερμανικό Τύπο, μια ιστορία «υπερπαραγωγή» . Είχαν λάβει άκρως απόρρητα έγγραφα που είχαν διαρρεύσει από τη NSA και το πηγαίο κώδικα που έδειχναν ότι ο οργανισμός εποπτείας στόχευε να διεισδύσει στο δίκτυο Tor, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο εργαλείο προστασίας της ιδιωτικής ζωής που θεωρείται με άλλα λόγια το Ιερό Δισκοπότηρο της online ανωνυμίας.
Οι ακτιβιστές της ιδιωτικής ζωής και άλλες οργανώσεις σοκαρίστηκαν και αντέδρασαν στην είδηση . Την τελευταία δεκαετία, προωθούσαν το Tor, ως μια τεχνολογία βάσης εξαιρετικά αποτελεσματική που μπορεί να προστατεύσει τους δημοσιογράφους, τους διαφωνούντες και τους καταγγέλλοντες από ισχυρές κυβερνητικές δυνάμεις που θέλουν να παρακολουθούν κάθε τους κίνηση σε απευθείας σύνδεση. Ίσως το καλύτερο εργαλείο της αγοράς. Το Tor είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ΕΑΤ «Εποπτεία Αυτοάμυνας» για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Ο Edward Snowden είναι προφανώς μεγάλος θαυμαστής του, και ο Glenn Greenwald επίσης, λέγοντας ότι «επιτρέπει στους ανθρώπους να σερφάρουν χωρίς οι κυβερνήσεις ή οι μυστικές υπηρεσίες να μπορούν να τους παρακολουθούν.»
Ωστόσο μια γερμανική ομιλία έδειξε το Tor παρέχει το άκρος αντίθετο της ανωνυμίας: ξεχωρίζει τους χρήστες για τους σκοπούς συνολικής εποπτείας της NSA, κάνοντας πιθανώς μέχρι και καταγραφή των όσων έκαναν όταν βρίσκονταν στο διαδίκτυο.
Για πολλούς στην «κοινότητα» προστασίας της ιδιωτικής ζωής, η επίθεση της NSA στο Tor ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία: μία φασιστική παραβίαση στο θεμελιώδες και ιερό ανθρώπινο δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και την ελευθερία του λόγου.
Το Ίδρυμα Electronic Frontier πιστεύει ότι το Tor είναι « απαραίτητο για την ελευθερία της έκφρασης. » – ένας εθελοντής του Wikileaks και υποστηρικτής του Tor – θεωρεί ότι ο εθελοντισμός για το Tor είναι μια γενναία πράξη στο ίδιο επίπεδο με τους αναρχικούς επαναστάτες που πήγαν στην Ισπανία για να πολεμήσουν τους φασίστες του Φράνκο.
Είναι μια ωραία ιστορία, επίθεσης από τους techno-αναρχικούς ενάντια στην παντοδύναμη Imperial των ΗΠΑ. Αλλά τα γεγονότα σχετικά με το Tor δεν είναι τόσο σαφή και απλά.
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά: το Tor αναπτύχτηκε, χτίστηκε και χρηματοδοτήθηκε από το συγκρότημα στρατιωτικής επιτήρησης των ΗΠΑ. Αρχικά το Tor δημιουργήθηκε με σκοπό να καλύψει τις ηλεκτρονικές ταυτότητές των κυβερνητικών παραγόντων και των πληροφοριοδοτών, ενώ βρίσκονται στο χώρο: συγκέντρωση πληροφοριών, δίνοντας στο ανθρώπινο δυναμικό των μυστικών υπηρεσιών έναν τρόπο για να υποβάλουν εκθέσεις στους ανώτερους τους για οτιδήποτε ,εξασφαλίζοντας μυστικότητα.
Ρίξτε μια ματιά κάτω από μέσα στο Tor, και γρήγορα θα συνειδητοποιήσετε ότι μόνο όλοι όσοι συμμετέχουν στην ανάπτυξη της τεχνολογίας Tor εξακολουθούν να χρηματοδοτούνται από το Πεντάγωνο ή το σχετικό σκέλος της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ. Αυτό περιλαμβάνει τον Roger Dingledine, που έφερε την τεχνολογία αυτή στη ζωή με μια σειρά στρατιωτικών και ομοσπονδιακών κρατικών συμβόλαιων. Ο Dingledine εργάζεται ακόμα στην NSA.
Αν διαβάσετε τα ψιλά γράμματα στην ιστοσελίδα του Tor, θα δείτε ότι Tor είναι ακόμα πάρα πολύ ενεργό σε χρήση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ:
«Ένας κλάδος του Ναυτικού των ΗΠΑ χρησιμοποιεί το Tor σαν πηγή συγκέντρωσης πληροφοριών, και μια από τις ομάδες της το χρησιμοποιεί στη Μέση Ανατολή πρόσφατα. Ο νομικός κλάδος της κυβέρνησης χρησιμοποιεί το Tor για επίσκεψη ή surveilling σε ιστοσελίδες καθως και κατά την διάρκεια εργασιών της με ασφάλεια καθως δεν κινδυνεύουν οι διευθύνσεις IP της κυβέρνησης
NSA; Υπουργείο Άμυνας; Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ; Παρακολούθηση από την αστυνομία; Τι στο διάολο συμβαίνει; Πώς είναι δυνατόν ένα εργαλείο προστασίας της ιδιωτικής ζωής που δημιουργήθηκε από τις ίδιες τις στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες που υποτίθεται ότι θα μας προφυλάξει ;Είναι ακόμα ένα τέχνασμα; Μια ουτοπία ; Μια παγίδα; Ίσως είμαι πάρα πολύ παρανοϊκός …
Δυστυχώς, αυτό δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας. Είναι η κρύα και σκληρή πραγματικότητα.
Σύντομη ιστορία του Tor
Η προέλευση του Tor μας πάει πίσω στο 1995, όταν οι στρατιωτικοί επιστήμονες στο Εργαστήριο Ναυτικών Ερευνών άρχισαν να αναπτύσσουν αυτή την τεχνολογία απόκρυψης που θα παρεμποδίζει τη δράση οποιουδήποτε στο Διαδίκτυο από το να ανακαλύψει τα στοιχεία τους. Το ονόμασαν «κρεμμύδι δρομολόγησης» – μια κίνηση αναπροσανατολισμού πριν από την αποστολή στον τελικό προορισμό του. Η ιδέα ήταν να μετακινείτε γύρω, έτσι ώστε να προκαλέσει σύγχυση σχετικά με την εντόπιση της τοποθεσιας του προκειμένου να καταστήσει αδύνατο για κάποιον να παρατηρήσει ποιος είσαι και από σε ποιες σελίδες επισκέπτεσαι στο Internet.
Το «Κρεμμύδι δρομολόγησης» ουσιαστικά αποπροσανατολίζει όποιον προσπαθεί να κατασκοπεύσει τις κινήσεις σας , αλλά ποτέ δεν ήξερε πού θα βγει.
Η τεχνολογία αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών και τη DARPA. Η πρόωρη αυτή ανάπτυξη κατευθύνθηκε από τους Paul Syverson, Michael Reed και David Goldschlag – όλους τους στρατιωτικούς μαθηματικούς και ερευνητές συστημάτων πληροφορικής που εργάζονται για το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο, που έχει κοινή βάση με την στρατιωτική Βάση Anacostia-Bolling στη Νοτιοανατολική Ουάσιγκτον, DC.
Ο αρχικός στόχος του «κρεμμυδιού δρομολόγησης» δεν ήταν η προστασία της ιδιωτικής ζωής … «Προστασία της ιδιωτικής ζωής» , ή τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται. Ο στόχος ήταν να επιτρέψει στις μυστικές υπηρεσίες και το στρατιωτικό προσωπικό να εργαστούν σε απευθείας σύνδεση, μυστικά και χωρίς τον φόβο ότι κάποιος θα παρακολουθήσει τις δραστηριότητες τους στο Διαδίκτυο.
«Καθώς οι συσκευές επικοινωνίας σε στρατιωτικό επίπεδο εξαρτώνται όλο και περισσότερο από την υποδομή δημόσιων επικοινωνιών, είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθεί αυτή η υποδομή, με τρόπους που είναι ανθεκτικοί στην ανάλυση της κίνησης. Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη η επικοινωνία με ανώνυμο χαρακτήρα, για παράδειγμα, όταν γίνεται η συγκέντρωση πληροφοριών από δημόσιες βάσεις δεδομένων », εξήγησε ένα έγγραφο του 1997 που περιγράφει μια πρώιμη έκδοση του «κρεμμυδιού δρομολόγησης» που δημοσιεύθηκε στην Ναυτική Research Labs.
Στη δεκαετία του ’90, η χρήση του Διαδικτύου από το δημόσιο μεγάλωσε και πολλαπλασιάστηκε και η ανάγκη να βρεθεί ένας τρόπος για να κρύψει την ταυτότητά των αρμόδιων ώστε να μην είναι σε κοινή θέα στο διαδίκτυο. Ένα μυστικό «φάντασμα» που θα κάθεται σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου κάπου σε μια εχθρική χώρα, δεν θα μπορούσε απλά να πληκτρολογήσει CIA.gov στον browser του και να συνδεθεί . Ούτε και θα μπορούσε ένας στρατιωτικός παράγοντας intel να διεισδύσει σε μια πιθανή τρομοκρατική ομάδα που έχει μεταμφιεστεί σε ένα φόρουμ στο διαδίκτυο για τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον έπρεπε να δημιουργήσει ένα λογαριασμό και να συνδεθεί από μια διεύθυνση IP.
Αυτός είναι που το «κρεμμύδι δρομολόγησης» κάνει. Όπως είπε ο Michael Reed, ένας από τους εφευρέτες του : παρέχει κάλυψη για στρατιωτικές και κατασκοπευτικές επιχειρήσεις σε απευθείας σύνδεση και αυτός ήταν ο πρωταρχικός στόχος του. Όλα τα άλλα ήταν δευτερεύοντα:
Η αρχική * ΕΡΩΤΗΣΗ * που τέθηκε για την εφεύρεση αυτή ήταν αν , «Μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα που επιτρέπει την αμφίδρομη επικοινωνία μέσω του Διαδικτύου, όπου η πηγή και ο προορισμός δεν θα μπορούν να καθορίζονται από ένα μέσο σημείο;» Ο * ΣΚΟΠΟΣ * ήταν για τη συλλογή πληροφοριών οποιασδήποτε φύσεως. Δεν συνδράμει στους διαφωνούντες σε καταπιεστικές χώρες. Δεν βοηθά τους εγκληματίες για την κάλυψη των ηλεκτρονικών ιχνών τους. Δεν βοηθά τους χρήστες bit-torrent να αποφύγουν τη δίωξη. Δεν δίνει σε ένα 10χρονο έναν τρόπο να παρακάμψει ένα αντι-πορνό φίλτρο. Φυσικά, και το γνωρίζαμε αυτό και μάλιστα όπως είπε και ένας αξιωματικός «εάν οι χρήσεις αυτές επρόκειτο να μας δώσουν περισσότερη στο διαδίκτυο, τόσο το καλύτερο».
Προφανώς η επίλυση αυτού του προβλήματος δεν ήταν πολύ εύκολη. Το κρεμμύδι έρευνα router, και ανάλογα με κάποια χαρακτηριστικά τα απορρίπτει. Ωστόσο, το 2002, επτά χρόνια μετά την έναρξή του, το έργο αλλάζει τροχεία. Ο Paul Syverson από το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο έμεινε στο σχέδιο, αλλά δύο νέα και φρέσκα παιδιά από το MIT ήρθαν στο πλοίο :ο Roger Dingledine και ο Nick Mathewson . Δεν είχαν προσληφθεί επισήμως , αλλά είχαν υπογράψει σύμβαση με την DARPA και το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο και το Κέντρο Υψηλής Αξιοπιστίας Συστημάτων Υπολογιστών των ΗΠΑ .Για τα επόμενα χρόνια, οι τρεις τους εργάστηκαν για μια νεότερη έκδοση του «κρεμμυδιού δρομολόγησης», που αργότερα θα γίνει γνωστό ως Tor.
Πολύ νωρίς, οι ερευνητές κατάλαβαν ότι ο σχεδιασμός ενός συστήματος που αποκρύπτει μόνο τεχνική κυκλοφορία δεν είναι αρκετό – αν το σύστημα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τις στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες. Για να αποφύγουν κάθε απειλή καλύτερα, το Tor έπρεπε να χρησιμοποιηθεί από μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων: Ακτιβιστές, φοιτητές, ερευνητές εταιρίες, δημοσιογράφοι, έμποροι ναρκωτικών, hackers, παιδική πορνογραφία, ξένοι πράκτορες, τρομοκράτες, η ομάδα ατόμων δηλαδή που θα έπρεπε να μην είναι σε κοινή θέα.
Το Tor χρειάζεται επίσης να μεταφερθεί σε άλλο χώρο και να διαχωριστεί από το Ναυτικό της έρευνας. Όπως ο Syverson δήλωσε στο Bloomberg τον Ιανουάριο του 2014: «Δεν θα πρέπει να έχετε ένα σύστημα που είναι μόνο ένα «σύστημα Ναυτικού», αλλά ένα δίκτυο που θα βοηθήσει την ασφάλεια κυκλοφορίας δεδομένων για όλους τους ανθρώπους. «
Ο Dingledine είπε το ίδιο πράγμα μια δεκαετία νωρίτερα το 2004 στο συνέδριο στη Γερμανία Wizards of OS:
«Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μπορεί απλά να εκτελεί ένα σύστημα ανωνυμίας για όλους και στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσει μόνο για τον εαυτό της ,γιατί τότε σε κάθε σύνδεση που πραγματοποιείτε οι άνθρωποι θα ισχυρίζονται ότι παρακολουθούνται από πράκτορες της CIA.»
Η έκδοση Tor για τους καταναλωτές θα διατίθενται σε όλους και – εξίσου σημαντικό – θα επιτρέψει τελικά κάποιος να τρέξει το Tor , ακόμη και από την επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή του. Η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα τεράστιο δίκτυο στυλ torrent που θα αποτελείται από χιλιάδες εθελοντές σε όλο τον κόσμο.
Στο τέλος του 2004, με την τεχνολογία Tor να είναι επιτέλους έτοιμη για ανάπτυξη, το Ναυτικό των ΗΠΑ κόβει τις περισσότερες χρηματοδότησης του Tor και, παραδόξως, το έργο παραδίδεται στην Electronic Frontier Foundation.
Σε ένα δελτίο τύπου Δεκέμβριος 2004 ανακοινώνοντας την υποστήριξή του για το Tor, το Electronic Frontier Foundation περιέργως παρέλειψε να αναφέρει ότι αυτό το εργαλείο ανωνυμίας αναπτύχθηκε κυρίως για στρατιωτική και κατασκοπευτική χρήση. Αντ “αυτού, επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ικανότητα του Tor να προστατεύει την ελευθερία του λόγου από καταπιεστικά καθεστώτα στο Διαδίκτυο.
«Ένας από τους πρωταρχικούς μας στόχους είναι η προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ανωνυμίας των χρηστών του Διαδικτύου. Το Tor μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ασκήσουν το δικαίωμα του ελεύθερου, ανώνυμου λόγου στο διαδίκτυο» , δήλωσε ο Chris Palmer Διευθυντής Τεχνολογίας του ΕΣΙ.
Αργότερα , σε απευθείας σύνδεση υλικά ΕΤΑ άρχισε να σημειωθεί ότι Tor είχε αναπτυχθεί από το Ερευνητικό Εργαστήριο Ναυτικού, αλλά πήγε τη σύνδεση, εξηγώντας ότι ήταν Εν τω μεταξύ, η οργάνωση κράτησε την ενίσχυση και την προώθηση Tor ως «κατά το παρελθόν.» ισχυρό προστασία της ιδιωτικής ζωής του εργαλείου:
«Οι Κίνησεις σας είναι πιο ασφαλείς όταν χρησιμοποιείτε το Tor.»
Σχέση Tor με το Πεντάγωνο
Οι άνθρωποι του ΕΣΙ δεν ήταν οι μόνοι που ελαχιστοποιούσαν τους δεσμούς του Tor με τον στρατό.
Το 2005,το Wired δημοσίευσε τι θα μπορούσε να ήταν η τεχνολογία Tor στην πραγματικότητα .Το άρθρο αυτό γράφτηκε από την Kim Zetter, και είχε τίτλο: » Tor και on-line παρακολούθηση» .Παρά το γεγονός ότι η Zetter ήταν λίγο επικριτική ,έκανε το Tor να μοιάζει σαν μια τεχνολογία ανωνυμίας που είχε παραδοθεί από τον στρατό ,χωρίς να εμπεριέχει την δουλειά των δύο προγραμματιστών από τη Βοστώνη, Dingledine και Nick Mathewson, ο οποίοι είχαν ανακατασκευάσει πλήρως το προϊόν και έτρεχε ανεξάρτητα.
Οι Dingledine και Mathewson θα μπορούσαν να είχαν βασιστεί στη Βοστώνη, αλλά τοσο οι ίδιοι οσο και το Tor ήταν σχεδόν ανεξάρτητοι.
Την εποχή που το άρθρο Wired δημοσιεύτηκε, και οι δύο μισθοδοτούνταν από το Πεντάγωνο για τουλάχιστον τρία χρόνια. Και θα συνέχιζαν να είναι στο μισθολόγιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τουλάχιστον άλλα επτά χρόνια.
Στην πραγματικότητα, το 2004, στο συνέδριο στη Γερμανία, ο Dingledine με υπερηφάνεια ανακοίνωσε ότι έχτιζε μια «σκάφη τεχνολογικών κατάσκοπων» από τα χρήματα της κυβέρνησης:
«Ξέχασα να αναφέρω νωρίτερα κάτι που θα μας κάνει να δούμε σε μια νέα εποχή . Έχω συμβόλαιο με την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για να κατασκευαστεί και να αναπτυχθεί τεχνολογία ανωνυμίας . Δεν νομίζω ότι θα είναι τοσο πολύ τεχνολογία ανωνυμίας, ωστόσο θα χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο. Το σκέφτομαι πιο πολύ ως τεχνολογία ασφαλείας. Χρειάζονται αυτές οι τεχνολογίες ώστε να μπορούμε να κάνουμε έρευνα για τους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν, ώστε να μπορούμε να έχουμε μια σαφή εικόνα του τι συμβαίνει. «
Η κυβερνητική υποστήριξη συνέχισε την υποστήριξη και μετά από αυτό.
Το 2006 ,η έρευνα για το Tor ανατέθηκε στην εταιρεία συμβούλων Dingledine του Moria Labs. Και ξεκινώντας από το 2007, τα μετρητά βρέθηκαν απευθείας από το ίδιο το Tor Project – χάρη στο γεγονός ότι η ομάδα Tor τελικά άφησε ΕΣΙ και δημιουργώντας το δικό της ανεξάρτητο μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα.
Πώς εξαρτημένο ήταν – και είναι – το Tor από τη στήριξη ομοσπονδιακών κυβερνητικών οργανισμούς όπως το Πεντάγωνο;
Το 2007, φαίνεται ότι το σύνολο της χρηματοδότησής για τι Tor ήρθε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση μέσω δύο επιχορηγήσεων . Το ένα μέρος προήλθε από το Γραφείο Διεθνών Προγραμμάτων (IBB), ένα υποπροϊόν της CIA που λειτουργεί πλέον υπό τον Κυβερνητικό Συμβούλιο Ραδιοφωνίας. Το IBB με τα προγράμματα Voice of America και Radio Marti, που μέσω της προπαγάνδας αποσκοπούν στην υπονόμευση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Κούβας. Η CIA στην συνέχεια υποτίθεται ότι κόβει την χρηματοδότηση της IBB στη δεκαετία του 1970, μετά το συσχετισμό της με τον Ψυχρό Πόλεμο ,αφου έγινε λογος για τα προπαγανδιστικά μεσα που το Radio Free Europe χρησιμοποίησε.
Το δεύτερο κομμάτι της χρηματοδότησης, γύρω στα $ 100,000 ,ήρθε από τα Internews, μια ΜΚΟ με στόχο τη χρηματοδότηση και την κατάρτιση αντιφρονών και ακτιβιστών στο εξωτερικό. Μεταγενέστερες φορολογικές δηλώσεις του Tor δείχνουν ότι οι επιχορηγήσεις από τα Internews ήταν στην πραγματικότητα «αγωγοί» για να «περαστούν» επιχορηγήσεις από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Το 2008, το Tor πήρε $ 527.000 από τα IBB και Internews , πράγμα που σήμαινε ότι το 90% της χρηματοδότησης του προήλθε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ εκείνο το έτος.
Το 2009, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διέθεσε πάνω από 900.000 δολάρια , ή περίπου το 90% της χρηματοδότησης του . Μέρος αυτού του ποσού ήρθε μέσα από μια ομοσπονδιακή επιχορήγηση ,ύψους 632.189 δολαρίων από το State Department, όπως αναφέρεται στις φορολογικές δηλώσεις ως «Pass-Through από Internews Network International.» Το ποσό των 270.000 δολαρίων ήρθε μέσω της CIA και των υποπροϊόν της όπως το IBB. Η σουηδική κυβέρνηση έδωσε 38.000 δολάρια, ενώ η Google έδωσε $ 29.000.
Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους βγήκε από την κυβέρνηση με την μορφή μισθών στους διαχειριστές και προγραμματιστές του Tor. Οι συνιδρυτές Dingledine και Mathewson έβγαλαν $ 120,000. Ο Jacob Appelbaum, ο χάκερ των εθελοντών της Wikileaks και προγραμματιστής του Tor, έβγαλε $ 96,000.
Το 2010, το State Department ανέβασε την επιχορήγηση κατά 913.000 δολάρια και η IBB έδωσε 180.000 δολάρια – φτάνοντας τα $ 1,000,000 από το σύνολο των 1.300.000 δολαρίων ,των συνολικών κεφαλαίων δηλαδή, που αναφέρονται στις φορολογικές δηλώσεις του ιδίου έτους .
Το 2011 , η IBB έδωσε 150,00 δολάρια, ενώ ένα άλλα $ 730.000 ήρθαν μέσω του Πενταγώνου και επιχορηγήσεων του State Department, που αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 70% των επιχορηγήσεων κατά το έτος αυτό . (Αν και βασιζόμενοι σε φορολογικές δηλώσεις, τα κρατικά συμβόλαια που προστίθενται συμπληρώνουν το 100% της χρηματοδότησης του Tor .)
Η επιχορήγηση που δόθηκε από το Πεντάγωνο-SRI στο Tor είχε αυτή η περιγραφή: «Βασική και Εφαρμοσμένη Έρευνα και Ανάπτυξη σε τομείς που αφορούν το Πολεμικό Ναυτικό σε τομείς Διοίκησης, Ελέγχου, Επικοινωνιών, Κομπιούτερ, Μυστικές Υπηρεσίες, επιτήρησης, και αναγνώριση».
Εκείνη τη χρονιά, μια νέα κυβερνητική χρηματοδότη ήρθε η σκηνή: Η Σουηδική Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (SIDA), η Σουηδική έκδοση της USAID, η οποία έδωσε στο Tor 279000 δολάρια.
Το 2012, το Tor σχεδόν διπλασίασε τον προϋπολογισμό του, αφού 2.200.000 δολάρια προήλθαν από το Πεντάγωνο και επιχορηγήσεις οργανισμών συνδεδεμένων με αυτό : 876.099 δολάρια προήλθαν από το Υπουργείο Άμυνας, $ 353,000 από το State Department και 387.800 δολάρια από την IBB.
Την ίδια χρονιά, το Tor λαμβάνει ένα άγνωστο ποσό χρηματοδότησης από το Ραδιοφωνικό Συμβούλιο των Διοικητών για να χρηματοδοτήσουν γρήγορα τους κόμβους εξόδου.
Tor και NSA;
Το 2013, η Washington Post αποκάλυψε ότι η NSA είχε καταλάβει διάφορους τρόπους λειτουργίας του Tor και έτσι μπορεί να «διεισδύσει» στην ανωνυμία του δικτύου αυτού.
Από το 2006, σύμφωνα με μια ερευνητική εργασία 49 σελίδων με τίτλο «Tor», ο οργανισμός έχει εργαστεί πάνω σε διάφορες μεθόδους που, σε περίπτωση επιτυχίας, θα δώσει την δυνατότητα στην NSA ανακαλύψει ,σε ένα βαθμό, την ανώνυμη κίνηση – ουσιαστικά, παρακολουθώντας τις επικοινωνίες, καθώς εισέρχονται και εξέρχονται από το σύστημα Tor, αντί να προσπαθεί να τους ακολουθήσει στο εσωτερικό του συστήματος. Για παράδειγμα, αν διαπιστώσετε ελάχιστες διαφορές στους χρόνους ρολογιού στους υπολογιστές σας είναι ένα σημάδι ότι εχει δεχτεί «επίθεση» ο υπολογιστής σας.
Τα στοιχεία που βγήκαν στην φόρα για την NSA , ήταν μέσω διαρροών του Edward Snowden. Φάνηκε ότι ο οργανισμός εποπτείας είχε αναπτύξει διάφορες τεχνικές για να «παραβλέψει» το Tor. Ένα από τα έγγραφα μάλιστα της NSA αναφέρει ότι «λίγο πολύ εγγυάται την επιτυχία.»
Ο Snowden αποκάλυψε μια άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Το 2007,ο Dingledine έδωσε μια ομιλία στο αρχηγείο της NSA εξηγώντας τι είναι το Tor, και πώς λειτούργει.
Η Washington Post δημοσίευσε σημειώσεις από τη συνάντησή με τον Dingledine. Όπως έδειξαν, ο Dingledine ως επί το πλείστον μίλησε για τις τεχνικές λεπτομέρειες του Tor – πώς λειτουργεί το δίκτυο αυτό και μερικές από τις δυνατότητες του σχετικά με την ασφάλεια της ανωνυμίας. Η NSA όμως, ήταν περίεργη για «πελάτες του Tor,» και ο Dingledine προσπάθησε νε βτεί τα είδη των ανθρώπων που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από Tor.
Είναι ενδιαφέρον, ότι ο Dingledine είπε στην NSA ότι «ο τρόπος που το TOR περιστρέφεται εξαρτάται από το ποιος το χρησιμοποιεί – πράγμα που σημαίνει ότι το Tor εμπορεύεται τεχνολογία με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικούς ανθρώπους;
Είναι ενδιαφέρον ο τρόπος που το άρθρο της Washington Post περιγράφει την συναντηση του Dingledine και της NSA ως «επιφυλακτική συνάντηση για την αμοιβαία συλλογή πληροφοριών, μεταξύ ενός οργανισμού κατάσκοπων και ένος άνδρας ο οποίος έχτισε εργαλεία για να αποκρούσει την ηλεκτρονική επιτήρηση». Ο Dingledine πως έφυγε από την συνάντηση με την αίσθηση ότι η NSA προσπαθεί να διεισδύσει στο δίκτυο Tor:
«Καθώς μιλούσε στην NSA, ο Dingledine, υποψιαζόταν ότι ο οργανισμός προσπαθούσε να «σπάσει» το Tor, το οποίο χρησιμοποιείται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για να προστατεύσουν την ταυτότητά τους.»
Ο Dingledine μπορεί κάλλιστα να ήταν ανταγωνιστικός κατά τη συνάντησή του με την NSA. Ίσως ήταν προστατευτικός για το μωρό του (Tor), και δεν ήθελε οι εμπνευστές και οι χορηγοί της κυβέρνησης των ΗΠΑ να του το πάρουν πίσω. Αλλά ανεξάρτητα από αυτό το λόγο, ο ανταγωνισμός δεν ήταν πιθανό επιβεβαιώνεται από κάποια έμφυτη ιδεολογική εχθρότητα προς το κράτος και εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Ο Dingledine είχε σπαταλήσει ένα σημαντικό ποσό του χρόνου του στη συνάντηση και διαβούλευση με το στρατό, πληροφοριών και επιβολής του νόμου για να εξηγήσει τι είναι το Tor ,πως μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει, και τι είδους υπηρεσίες δεν παρέχει. Το FBI, η CIA και ο DOJ είναι μερικοί μόνο που έδειξαν ενδιαφέρον … Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί πόσο μεγάλος είναι ο ανταγωνισμός που δημιουργείτε ανάμεσα τους όσων αφορά την εύρεση πληροφοριών με σκοπό την επιβολή του νόμου.
Το 2013, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Σαν Ντιέγκο, ο Dingledine είπε πως ένας πληθωρικός πράκτορας του FBI έσπευσε να τον ευχαριστήσει κατά τη πρόσφατη επαφή του με το FBI:
«Έχω κάνει πολλές συζητήσεις τον τελευταίο καιρό σχετικά με την επιβολή του νόμου. Και λίγο πολύ κάθε συζήτηση που κάνω αυτές τις μέρες, άτομα του FBI έρχονται και μου λένε, «μπορώ να χρησιμοποιήσω το Tor καθημερινά στη δουλειά μου. Σας ευχαριστώ ».Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι ανώνυμες συμβουλές – Μιλούσα με τον κόσμο που τρέχουν την ανώνυμη γραμμή της CIA. Ονομάζεται ‘’ Iraqi Rewards Program ‘’ …»
Η στενή συνεργασία του Dingledine με την επιβολή του νόμου, έθεσαν ερωτηματικά στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος απέρριψε τις ειδήσεις σχετικά με το «χακάρισμα» του Tor από την NSA .Φάνηκε εντελώς αδιάφορος από τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τον Snowden και λέγοντας για τις δυνατότητες της NSA στα σχόλιά του στην Washington Post αναφέρει ότι:
«Αν τα έγγραφα αυτά είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι μπορούν να κάνουν ,τότε δεν είναι τόσο μεγάλος αντίπαλος όπως νόμιζα.»
Ρώτησα τον Dingledine για την συναντηση του με την NSA και αν προειδοποίησε την «κοινότητα Tor» σχετικά με τις υποψίες που υπήρχαν ότι η NSA στόχευε αυτούς τους χρήστες. Ωστόσο δεν απάντησε.
Πόσο ασφαλές είναι το Tor, πραγματικά;
Αν και ο Dingledine δεν φαίνεται να πτοείται από τα στοιχεία περί επίθεσης της NSA στην ανωνυμία του Tor. Ωστόσο αν λάβουμε υπόψη ότι μια επίθεση από μια ισχυρή κρατική οντότητα συμβαίνει τότε αρχίζουν να φαίνονται οι αδυναμίες του Tor.
Σε μια συζήτηση σχετικά με την επίσημη Εκστρατεία του Tor το 2011, ο προγραμματιστής του Mike Perry παραδέχθηκε ότι το Tor μπορεί να μην είναι πολύ αποτελεσματικό εναντίον των ισχυρών «αντιπάλων» (γνωστές και ως κυβερνήσεις), οι οποίες είναι ικανές να παρακολουθούν τεράστια ποσά δεδομένων του Διαδικτύου.
«Εξαιρετικά καλά πληρωμένοι αντίπαλοι, είναι σε θέση να παρατηρήσουν μεγάλα τμήματα του Διαδικτύου και πιθανώς να σπάσουν τις πτυχές του Tor και να είναι σε θέση να παρακολουθούν τους χρήστες. Αυτός είναι ο λόγος που ο πυρήνας του προγράμματος tor διαθέτει σήμερα έναν αριθμό έκδοσης 0.2.x και αναγράφει μια προειδοποίηση ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για «ισχυρή ανωνυμία».
Μόλις πέρυσι, ο Syverson ήταν μέρος μιας ερευνητικής ομάδας που λίγο πολύ απέδειξε ότι δεν μπορεί πλέον να αναμένεται από το Tor να προστατεύσει τους χρήστες μακροπρόθεσμα.
«Το Tor είναι γνωστό ότι είναι ανασφαλές έναντι ενός αντιπάλου που μπορεί να παρατηρεί την κυκλοφορία ενός χρήστη που εισέρχεται η εξέρχεται στο δίκτυο ανωνυμίας. Αρκετά απλές και αποτελεσματικές τεχνικές μπορούν να συσχετίζονται με την κυκλοφορία σε αυτές τις θέσεις, εκμεταλλευόμενες τον εντοπισμό της κυκλοφορίας του χρήστη. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να προσδιοριστεί η ταυτότητα του χρήστη και ο διαδικτυακός προορισμός του, ανατρέποντας πλήρως τους στόχους ασφάλειας του πρωτοκόλλου. «
Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: «Τα αποτελέσματα αυτά είναι κάπως ζοφερά για την τρέχουσα ασφάλεια του δικτύου Tor.»
Ενώ ο Syverson ανέφερε ότι ορισμένα από τα ζητήματα ασφάλειας που προσδιορίζονται από αυτή την έρευνα έχουν αντιμετωπιστεί σε πρόσφατες εκδόσεις του Tor, τα ευρήματα προστίθενται μόνο σε μια αυξανόμενη λίστα των άλλων ερευνητικών και ανεπίσημων στοιχείων που δείχνουν ότι το Tor δεν είναι τόσο ασφαλές όσο οι χρήστες του και οι υποστηρικτές του θέλουν να πιστεύουν – ειδικά όταν παίζουν ενάντια στις αποφασισμένες μυστικές υπηρεσίες.
Το Δεκέμβριο του 2013, ο Edlo Kim , φοιτητής του Χάρβαρντ όταν έμαθε πόσο μικρή προστασία προσφέρει το Tor κατά των τρομοκρατών.
Ο Kim σκέφτηκε να πραγματοποιήσει μια ψεύτικη επιχείρηση όπου θα απειλήσει για βόμβα και θα καλύψει τα ίχνη του, χρησιμοποιώντας το Tor, που υποτίθεται ότι ήταν ότι καλύτερο για την προστασία της ανωνυμίας στο διαδίκτυο. Ωστόσο μια κοινή έρευνα, στην οποία συμμετείχαν το FBI, η Μυστική Υπηρεσία και η τοπική αστυνομία, ήταν σε θέση να βρουν τα ίχνη του σε λιγότερο από 24 ώρες.
Όπως εξήγησε η καταγγελία του FBI, «το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ήταν σε θέση να διαπιστώσει ότι ώρες μετά την λήψη των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που περιγράφεται παραπάνω, ότι το ELDO KIM είχε πρόσβαση στο TOR χρησιμοποιώντας το ασύρματο δίκτυο του Χάρβαρντ.« Όλα αυτά που έκανε το Tor ήταν μερικά επιπλέον βήματα πιο μπροστά από την αστυνομία. Ωστόσο δεν ήταν δύσκολο, για το εργατικό μας δυναμικό, έχοντας πλήρη νομική εξουσία να αποκτήσει πρόσβαση σε αρχεία δικτύου . Βοήθησε πολύ το γεγονός ότι το δίκτυο του Χάρβαρντ καταγραφεί όλα τα μεταδεδομένα της πρόσβασης στο δίκτυο – όπως και η NSA.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, στο όνομα της «επιβολής του νόμου των ΗΠΑ» , έχουν πάρει τον έλεγχο και έχουν προβεί στο κλείσιμο μιας σειράς παράνομων ιστοσελίδων παιδικής πορνογραφίας και ιστοσελίδων αγοράς φαρμάκων που κανονικά θα ήταν πολύ δύσκολο να εντοπιστούν.
Το 2013, έκλεισαν την Freedom Hosting, η οποία κατηγορήθηκε για τεράστια λειτουργία παιδικής πορνογραφίας – αλλά όχι πριν ελέγξουν τους servers της για να παρακολουθήσουν όλες τις επικοινωνίες της με τους πελάτες. Το FBI έκανε το ίδιο πράγμα , την ίδια χρονιά με το διαδικτυακό φαρμακείο Silkroad, το οποίο χρησιμοποιούσε για τις υπηρεσίες της το Tor. Παρά το γεγονός ότι, τα λάθη πρωτάρη βοήθησαν το FBI στην αποκάλυψη της ταυτότητας του Pirate Dread Roberts, εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο το πώς ήταν σε θέση να έχει τον έλεγχο, ακόμα και να αντιγράψει, τις κινήσεις του server στο Tor – κάτι που υποτίθεται ότι είναι αδύνατο.
Πίσω στο 2007, ένας σουηδός hacker / ερευνητής που ονομάζεται Dan Egerstad έδειξε ότι μόνο με τη λειτουργία ενός κόμβου Tor, θα μπορούσε κανείς να εισχωρήσει και να διαβάσει όλες τις μη κρυπτογραφημένες κινήσεις που γίνονται στο δίκτυο Tor. Ήταν σε θέση να έχουν πρόσβαση σε στοιχεία και κωδικούς πρόσβασης, σε λογαριασμούς των ΜΚΟ, οι επιχειρήσεις, και σε πρεσβείες της Ινδίας και του Ιράν. Ο Egerstad σκέφτηκε αρχικά ότι το προσωπικό της πρεσβείας ήταν απλά απρόσεκτο όσον αφορά τις πληροφορίες τους, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι είχε πράγματι εισέλθει σε μια λειτουργία hack / επιτήρησης στην οποία το Tor είχε χρησιμοποιηθεί ώστε να υπάρχει κρυφή πρόσβαση σε αυτούς τους λογαριασμούς.
Παρά το γεγονός ότι ο Egerstad ήταν οπαδός του Tor και εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να προσφέρει ανωνυμία, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, η εμπειρία αυτή τον έκανε πολύ ύποπτο.
Ο ίδιος είπε στο Sydney Morning Herald ότι πιστεύει σε πολλούς από τους μεγάλους κόμβους του Tor υπάρχει παρακολούθηση από τις μυστικές υπηρεσίες ή άλλα ενδιαφερόμενα.
«Δεν μου αρέσει να κάνουμε εικασίες σχετικά με αυτό, αλλά αυτό που λέω στους ανθρώπους είναι ότι αυτό είναι δυνατό. Και αν δούμε πραγματικά πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος μερικών κόμβων ,και πως πολλοί από αυτούς κόστισαν χιλιάδες δολάρια κάθε μήνα επειδή χρησιμοποιούν μεγάλο εύρος ζώνης, και λογω των πολλών servers , τότε θα αναλογιστούμε: Ποιος θα πληρώσει για αυτό; Για παράδειγμα, πέντε από τους έξι αυτούς κόμβους βρίσκονται στην Ουάσιγκτον DC … «
Το Tor βρωμάει;
Οι υποστηρικτές του Tor επισημαίνουν ότι τα έγγραφα της NSA που έχουν διαρρεύσει από τον Snowden αποδεικνύουν ότι οι μυστικές υπηρεσίες φοβούνται και μισούν το Tor. Η ιστορία που βασίζεται σε αυτά τα έγγραφα, γραμμένη από τους James Ball, Bruce Schneier και Glenn Greenwald , υποστηρίζει ότι οι μυστικές υπηρεσίες, είναι ανίσχυρες κατά αυτού του εργαλείου ανωνυμίας.
… Τα έγγραφα δείχνουν ότι η θεμελιώδης ασφάλεια της Torservice παραμένει άθικτη. Μια άκρως απόρρητη παρουσίαση, με τίτλο «Το Tor Βρωμάει», ορίζει τα εξής: «Εμείς ποτέ δεν θα είμαστε σε θέση να καταργήσουμε την ανωνυμία όλων των χρηστών του Tor όλη την ώρα.» Και συνεχίζει: «Με χειροκίνητη ανάλυση μπορούμε να σκάσουμε αυτή την ανωνυμία, αλλά για ένα πολύ μικρό ποσοστό χρηστών του Tor».
Μια άλλη άκρως απόρρητη παρουσίαση αποκαλεί το Tor ως «ο βασιλιάς της υψηλής ασφαλείς, ανωνυμίας στο διαδίκτυο «.
Αλλά τα έγγραφα της NSA είναι πολύ πειστικά και προσφέρουν αντικρουόμενες απόψεις και σε συνδυασμό με πολλά αποδεικτικά στοιχεία, επιτρέπονται πολλαπλές ερμηνείες. Το γεγονός ωστόσο είναι ότι η NSA και η GCHQ έχουν σαφώς τη δυνατότητα να υπονομεύσουν το Tor.
Ένα πράγμα είναι σαφές: η NSA σίγουρα δεν μισούν ή φοβούνται το Tor. Και ορισμένες πτυχές σχετικά με Tor είναι σίγουρα ευπρόσδεκτες από την NSA, εν μέρει επειδή τους βοηθούν ώστε να επικεντρωθούν στους «στόχους» σε μία βολική τοποθεσία.
Το Tor είναι Κακό … Αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερο
• Οι περισσότεροι «στόχοι» χρησιμοποιούν το Tor. Με το να τους διώξουν μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό.
• Μπορούμε να αυξήσουμε το ποσοστό επιτυχίας μας και να παρέχουμε περισσότερες IPs λογαριασμούς σε πελάτες μας , για μεμονωμένους χρήστες του Tor.
• Ποτέ δεν θα αποκτήσουν το 100%, αλλά εμείς δεν χρειάζεται να ‘έχουμε αληθείς IPs για κάθε στόχο, κάθε φορά που χρησιμοποιεί το Tor.
Το δίκτυο Tor δεν είναι τόσο δύσκολο να παραβιαστεί, όπως μπορεί να φαίνεται
Το 2012, ο συνιδρυτής του Tor, Roger Dingledine αποκάλυψε ότι το δίκτυο Tor έχει ρυθμιστεί να δίνει προτεραιότητα στην ταχύτερη διαδρομή και να επιτρέπει την κυκλοφορία μέσα από τους κόμβους που είναι διαθέσιμη. Ως αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο μέρος της κυκλοφορίας του Tor περνά μέσα από πολλές δεκάδες ταχύτερων και πιο αξιόπιστων servers: «σήμερα, οι πελάτες πλέον μπορούν να επιλέγουν ένα από τα 5 ταχύτερα ρελέ εξόδου ,περίπου το 25-30% του χρόνου, και το υπόλοιπο 80% προέρχονται από ένα 40-50%. «
Ο Dingledine επικρίθηκε από την κοινότητα Tor για τον προφανή λόγο ότι διοχετεύει την κυκλοφορία μέσα από ένα αριθμό κόμβων που γίνονται γρήγορα αντιληπτά και ετσι η υπονόμευση του είναι πολύ πιο εύκολη. Οποιοσδήποτε μπορεί να τρέξει έναν κόμβο Tor – ένας φοιτητής στη Γερμανία, ένας άντρας με σύνδεση FIOS στο Victorville (δηλαδή ό, τι έκανα εγώ για μερικούς μήνες), ένα μέτωπο του NSA από τη Χαβάη ή ένας άντρας που εργάζεται για την Αστυνομία της Κίνας.
Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε αν οι άνθρωποι που είναι σε ταχύτερους και πιο σταθερούς κόμβους το κάνουν από επειδή είναι ο καλύτερος τρόπος για να «χακάρουν» το δίκτυο Tor. Ιδιαίτερα ανησυχητικές ήταν ότι οι διαρροές από τον Snowden που έδειξαν σαφώς ότι η NSA και η GCHQ τρέχουν τους κόμβους του Tor , και ενδιαφέρονται να το χρησιμοποιήσουν περισσότερο.
Οι 50 κόμβοι που τρέχει το Tor δεν φαίνεται να είναι πολύ δύσκολος στόχος για οποιαδήποτε από τις υπηρεσίες πληροφοριών του κόσμου – Αμερικανικές, Γερμανικές, Αγγλικές, Ρωσικές, Κινεζικές και του Ιράν. Αν είστε μια υπηρεσία πληροφοριών, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην τρέξετε έναν κόμβο Tor.
Πίσω στο 2005, ο Dingledine παραδέχθηκε στο Wired ότι αυτό ήταν ένα «δύσκολο θέμα σχεδιασμού», αλλά δεν θα μπορούσε να παρέχει μια καλή απάντηση για το πώς θα το χειριστεί. Το 2012, ο ίδιος απέρριψε όλους τους επικριτές του, εξηγώντας ότι ήταν απολύτως πρόθυμοι να θυσιάσουν την ασφάλεια για την ταχύτητα – ό, τι χρειάζεται δηλαδή για να παροτρύνει περισσότερους ανθρώπους να χρησιμοποιούν το Tor:
Η επιλογή αυτή πηγαίνει πίσω στην αρχική συζήτηση . Αν θέλουμε να καταλήξουμε σε ένα γρήγορο ασφαλές δίκτυο, θα πρέπει ξεκινήσουμε από ένα αργό αλλά ασφαλές δίκτυο και στη συνέχεια απλά θα ελπίζουμε να είναι πιο γρήγορο, ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα πιο γρήγορο αλλά λιγότερο ασφαλές δίκτυο και να ελπίζουμε ότι θα παραμείνει ασφαλές;
Μιλώντας για φαντάσματα που τρέχουν κόμβους Tor
Αν νομίζατε ότι η ιστορία Tor δεν θα μπορούσε να γίνει πιο περίεργη κάνετε λάθος. Πιθανώς το πιο περίεργο μέρος όλου αυτού του έπους είναι το γεγονός ότι ο Edward Snowden έτρεξε πολλαπλούς κόμβους του Tor υψηλού εύρους ζώνης, ενώ εργάζεται ως εργολάβος NSA .
Αυτό έγινε γνωστό τον περασμένο Μάιο, όταν η προγραμματίστρια του Tor, Runa Sandvik (που πληρώθηκε από το Πεντάγωνο /πηγές από το State Department) είχε δηλώσει ότι ο Kevin Poulsen θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τον Glenn Greenwald, Snowden μέσω e-mail της, εξηγώντας ότι έτρεξε ένα σημαντικό κόμβο Tor και ήθελε να πάρει κάποια αυτοκόλλητα Tor.
Αυτοκόλλητα; Ναι, αυτοκόλλητα.
Εδώ είναι το παράξενο :
Στο e-mail του, ο Snowden έγραψε ότι έτρεξε προσωπικά μία από τις «μεγάλες εξόδους του tor, ένας server 2 Gbps με το όνομα «TheSignal» , και προσπαθούσε να πείσει κάποιους ανώνυμους συνεργάτες του στο γραφείο του να δημιουργήσουν επιπλέον servers. Δεν είπε, που εργάστηκε. Αλλά ήθελα να ξέρω αν η Sandvik θα μπορούσε να του στείλει μια στοίβα των επίσημων αυτοκόλλητων Tor. (Σε μερικές φωτογραφίες μπορείτε να δείτε τα αυτοκόλλητα Tor στο πίσω μέρος του φορητού υπολογιστή του).
Το αίτημα του Snowden για τα αυτοκόλλητα Tor μετατραπεί σε κάτι λίγο πιο γνωστό. Αποδείχθηκε ότι η Sandvik σχεδίαζε ήδη να πάει στη Χαβάη για διακοπές, οπότε πρότεινε να συναντηθούν για να μιλήσουν για την ασφάλεια των επικοινωνιών και την κρυπτογράφηση.
Ο Snowden προσφέρθηκε να δώσει μια παρουσίαση για το Tor σε ένα τοπικό ακροατήριο.
Έτσι, οι δυο τους είχαν μια κρυφή συνάντηση σε ένα τοπικό καφέ στη Χονολουλού, ώστε να δείξουν στους ντόπιους πώς να χρησιμοποιούν το Tor και να κρυπτογραφούν τους σκληρούς δίσκους τους. «Ο ίδιος παρουσιάστηκε ως Ed. Μιλήσαμε για λίγο πριν ξεκινήσουμε και όταν τον ρώτησα που εργάζεται κατάλαβα ότι δεν ήθελε πραγματικά να πει, «λέει η Sandvik Wired.
Έμαθα ωστόσο, ότι Snowden έτρεχε πάνω από ένα κόμβους εξόδου Tor, και ότι προσπαθούσε να πείσει κάποιους φίλους του να δημιουργήσουν επιπλέον κόμβους Tor …
Ο Snowden έτρεχε πολλούς κόμβους Tor και προσπαθούμε να πείσουμε ότι οι συνάδελφοι του στην NSA δεν μπορούν;
Ζήτησα από την Sandvik να το σχολιάσει. Εκείνη δεν απάντησε.
Υποθέτω ότι είναι ταιριαστό το κρεμμύδι ως λογότυπο του Tor , επειδή οσο περισσότερο ψάχνεις κάποια πράγματα τοσο φτάνεις σε ερωτηματικά και συνειδητοποιείς ότι οσο και αν ψάξεις αυτή η κατάσταση δεν φτάνει πουθενά. Είναι δύσκολο να πάρεις οποιαδήποτε ευθεία απάντηση .
Με αυτόν τον τρόπο, το Tor μοιάζει περισσότερο με ένα έργο φάντασμα παρά σαν ένα εργαλείο που σχεδιάστηκε από μια κουλτούρα που δίνει άξια στην λογοδοσία ή τη διαφάνεια.
Μετάφραση-Απόδοση Αναστασία Καρδιανού
Αποκλειστικά για το Hellasforce
Πηγή: Hellasforce
Οι ακτιβιστές της ιδιωτικής ζωής και άλλες οργανώσεις σοκαρίστηκαν και αντέδρασαν στην είδηση . Την τελευταία δεκαετία, προωθούσαν το Tor, ως μια τεχνολογία βάσης εξαιρετικά αποτελεσματική που μπορεί να προστατεύσει τους δημοσιογράφους, τους διαφωνούντες και τους καταγγέλλοντες από ισχυρές κυβερνητικές δυνάμεις που θέλουν να παρακολουθούν κάθε τους κίνηση σε απευθείας σύνδεση. Ίσως το καλύτερο εργαλείο της αγοράς. Το Tor είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ΕΑΤ «Εποπτεία Αυτοάμυνας» για την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Ο Edward Snowden είναι προφανώς μεγάλος θαυμαστής του, και ο Glenn Greenwald επίσης, λέγοντας ότι «επιτρέπει στους ανθρώπους να σερφάρουν χωρίς οι κυβερνήσεις ή οι μυστικές υπηρεσίες να μπορούν να τους παρακολουθούν.»
Ωστόσο μια γερμανική ομιλία έδειξε το Tor παρέχει το άκρος αντίθετο της ανωνυμίας: ξεχωρίζει τους χρήστες για τους σκοπούς συνολικής εποπτείας της NSA, κάνοντας πιθανώς μέχρι και καταγραφή των όσων έκαναν όταν βρίσκονταν στο διαδίκτυο.
Για πολλούς στην «κοινότητα» προστασίας της ιδιωτικής ζωής, η επίθεση της NSA στο Tor ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία: μία φασιστική παραβίαση στο θεμελιώδες και ιερό ανθρώπινο δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και την ελευθερία του λόγου.
Το Ίδρυμα Electronic Frontier πιστεύει ότι το Tor είναι « απαραίτητο για την ελευθερία της έκφρασης. » – ένας εθελοντής του Wikileaks και υποστηρικτής του Tor – θεωρεί ότι ο εθελοντισμός για το Tor είναι μια γενναία πράξη στο ίδιο επίπεδο με τους αναρχικούς επαναστάτες που πήγαν στην Ισπανία για να πολεμήσουν τους φασίστες του Φράνκο.
Είναι μια ωραία ιστορία, επίθεσης από τους techno-αναρχικούς ενάντια στην παντοδύναμη Imperial των ΗΠΑ. Αλλά τα γεγονότα σχετικά με το Tor δεν είναι τόσο σαφή και απλά.
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά: το Tor αναπτύχτηκε, χτίστηκε και χρηματοδοτήθηκε από το συγκρότημα στρατιωτικής επιτήρησης των ΗΠΑ. Αρχικά το Tor δημιουργήθηκε με σκοπό να καλύψει τις ηλεκτρονικές ταυτότητές των κυβερνητικών παραγόντων και των πληροφοριοδοτών, ενώ βρίσκονται στο χώρο: συγκέντρωση πληροφοριών, δίνοντας στο ανθρώπινο δυναμικό των μυστικών υπηρεσιών έναν τρόπο για να υποβάλουν εκθέσεις στους ανώτερους τους για οτιδήποτε ,εξασφαλίζοντας μυστικότητα.
Ρίξτε μια ματιά κάτω από μέσα στο Tor, και γρήγορα θα συνειδητοποιήσετε ότι μόνο όλοι όσοι συμμετέχουν στην ανάπτυξη της τεχνολογίας Tor εξακολουθούν να χρηματοδοτούνται από το Πεντάγωνο ή το σχετικό σκέλος της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ. Αυτό περιλαμβάνει τον Roger Dingledine, που έφερε την τεχνολογία αυτή στη ζωή με μια σειρά στρατιωτικών και ομοσπονδιακών κρατικών συμβόλαιων. Ο Dingledine εργάζεται ακόμα στην NSA.
Αν διαβάσετε τα ψιλά γράμματα στην ιστοσελίδα του Tor, θα δείτε ότι Tor είναι ακόμα πάρα πολύ ενεργό σε χρήση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ:
«Ένας κλάδος του Ναυτικού των ΗΠΑ χρησιμοποιεί το Tor σαν πηγή συγκέντρωσης πληροφοριών, και μια από τις ομάδες της το χρησιμοποιεί στη Μέση Ανατολή πρόσφατα. Ο νομικός κλάδος της κυβέρνησης χρησιμοποιεί το Tor για επίσκεψη ή surveilling σε ιστοσελίδες καθως και κατά την διάρκεια εργασιών της με ασφάλεια καθως δεν κινδυνεύουν οι διευθύνσεις IP της κυβέρνησης
NSA; Υπουργείο Άμυνας; Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ; Παρακολούθηση από την αστυνομία; Τι στο διάολο συμβαίνει; Πώς είναι δυνατόν ένα εργαλείο προστασίας της ιδιωτικής ζωής που δημιουργήθηκε από τις ίδιες τις στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες που υποτίθεται ότι θα μας προφυλάξει ;Είναι ακόμα ένα τέχνασμα; Μια ουτοπία ; Μια παγίδα; Ίσως είμαι πάρα πολύ παρανοϊκός …
Δυστυχώς, αυτό δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας. Είναι η κρύα και σκληρή πραγματικότητα.
Σύντομη ιστορία του Tor
Η προέλευση του Tor μας πάει πίσω στο 1995, όταν οι στρατιωτικοί επιστήμονες στο Εργαστήριο Ναυτικών Ερευνών άρχισαν να αναπτύσσουν αυτή την τεχνολογία απόκρυψης που θα παρεμποδίζει τη δράση οποιουδήποτε στο Διαδίκτυο από το να ανακαλύψει τα στοιχεία τους. Το ονόμασαν «κρεμμύδι δρομολόγησης» – μια κίνηση αναπροσανατολισμού πριν από την αποστολή στον τελικό προορισμό του. Η ιδέα ήταν να μετακινείτε γύρω, έτσι ώστε να προκαλέσει σύγχυση σχετικά με την εντόπιση της τοποθεσιας του προκειμένου να καταστήσει αδύνατο για κάποιον να παρατηρήσει ποιος είσαι και από σε ποιες σελίδες επισκέπτεσαι στο Internet.
Το «Κρεμμύδι δρομολόγησης» ουσιαστικά αποπροσανατολίζει όποιον προσπαθεί να κατασκοπεύσει τις κινήσεις σας , αλλά ποτέ δεν ήξερε πού θα βγει.
Η τεχνολογία αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών και τη DARPA. Η πρόωρη αυτή ανάπτυξη κατευθύνθηκε από τους Paul Syverson, Michael Reed και David Goldschlag – όλους τους στρατιωτικούς μαθηματικούς και ερευνητές συστημάτων πληροφορικής που εργάζονται για το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο, που έχει κοινή βάση με την στρατιωτική Βάση Anacostia-Bolling στη Νοτιοανατολική Ουάσιγκτον, DC.
Ο αρχικός στόχος του «κρεμμυδιού δρομολόγησης» δεν ήταν η προστασία της ιδιωτικής ζωής … «Προστασία της ιδιωτικής ζωής» , ή τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται. Ο στόχος ήταν να επιτρέψει στις μυστικές υπηρεσίες και το στρατιωτικό προσωπικό να εργαστούν σε απευθείας σύνδεση, μυστικά και χωρίς τον φόβο ότι κάποιος θα παρακολουθήσει τις δραστηριότητες τους στο Διαδίκτυο.
«Καθώς οι συσκευές επικοινωνίας σε στρατιωτικό επίπεδο εξαρτώνται όλο και περισσότερο από την υποδομή δημόσιων επικοινωνιών, είναι σημαντικό να χρησιμοποιηθεί αυτή η υποδομή, με τρόπους που είναι ανθεκτικοί στην ανάλυση της κίνησης. Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη η επικοινωνία με ανώνυμο χαρακτήρα, για παράδειγμα, όταν γίνεται η συγκέντρωση πληροφοριών από δημόσιες βάσεις δεδομένων », εξήγησε ένα έγγραφο του 1997 που περιγράφει μια πρώιμη έκδοση του «κρεμμυδιού δρομολόγησης» που δημοσιεύθηκε στην Ναυτική Research Labs.
Στη δεκαετία του ’90, η χρήση του Διαδικτύου από το δημόσιο μεγάλωσε και πολλαπλασιάστηκε και η ανάγκη να βρεθεί ένας τρόπος για να κρύψει την ταυτότητά των αρμόδιων ώστε να μην είναι σε κοινή θέα στο διαδίκτυο. Ένα μυστικό «φάντασμα» που θα κάθεται σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου κάπου σε μια εχθρική χώρα, δεν θα μπορούσε απλά να πληκτρολογήσει CIA.gov στον browser του και να συνδεθεί . Ούτε και θα μπορούσε ένας στρατιωτικός παράγοντας intel να διεισδύσει σε μια πιθανή τρομοκρατική ομάδα που έχει μεταμφιεστεί σε ένα φόρουμ στο διαδίκτυο για τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον έπρεπε να δημιουργήσει ένα λογαριασμό και να συνδεθεί από μια διεύθυνση IP.
Αυτός είναι που το «κρεμμύδι δρομολόγησης» κάνει. Όπως είπε ο Michael Reed, ένας από τους εφευρέτες του : παρέχει κάλυψη για στρατιωτικές και κατασκοπευτικές επιχειρήσεις σε απευθείας σύνδεση και αυτός ήταν ο πρωταρχικός στόχος του. Όλα τα άλλα ήταν δευτερεύοντα:
Η αρχική * ΕΡΩΤΗΣΗ * που τέθηκε για την εφεύρεση αυτή ήταν αν , «Μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα σύστημα που επιτρέπει την αμφίδρομη επικοινωνία μέσω του Διαδικτύου, όπου η πηγή και ο προορισμός δεν θα μπορούν να καθορίζονται από ένα μέσο σημείο;» Ο * ΣΚΟΠΟΣ * ήταν για τη συλλογή πληροφοριών οποιασδήποτε φύσεως. Δεν συνδράμει στους διαφωνούντες σε καταπιεστικές χώρες. Δεν βοηθά τους εγκληματίες για την κάλυψη των ηλεκτρονικών ιχνών τους. Δεν βοηθά τους χρήστες bit-torrent να αποφύγουν τη δίωξη. Δεν δίνει σε ένα 10χρονο έναν τρόπο να παρακάμψει ένα αντι-πορνό φίλτρο. Φυσικά, και το γνωρίζαμε αυτό και μάλιστα όπως είπε και ένας αξιωματικός «εάν οι χρήσεις αυτές επρόκειτο να μας δώσουν περισσότερη στο διαδίκτυο, τόσο το καλύτερο».
Προφανώς η επίλυση αυτού του προβλήματος δεν ήταν πολύ εύκολη. Το κρεμμύδι έρευνα router, και ανάλογα με κάποια χαρακτηριστικά τα απορρίπτει. Ωστόσο, το 2002, επτά χρόνια μετά την έναρξή του, το έργο αλλάζει τροχεία. Ο Paul Syverson από το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο έμεινε στο σχέδιο, αλλά δύο νέα και φρέσκα παιδιά από το MIT ήρθαν στο πλοίο :ο Roger Dingledine και ο Nick Mathewson . Δεν είχαν προσληφθεί επισήμως , αλλά είχαν υπογράψει σύμβαση με την DARPA και το Ναυτικό Ερευνητικό Εργαστήριο και το Κέντρο Υψηλής Αξιοπιστίας Συστημάτων Υπολογιστών των ΗΠΑ .Για τα επόμενα χρόνια, οι τρεις τους εργάστηκαν για μια νεότερη έκδοση του «κρεμμυδιού δρομολόγησης», που αργότερα θα γίνει γνωστό ως Tor.
Πολύ νωρίς, οι ερευνητές κατάλαβαν ότι ο σχεδιασμός ενός συστήματος που αποκρύπτει μόνο τεχνική κυκλοφορία δεν είναι αρκετό – αν το σύστημα χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τις στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες. Για να αποφύγουν κάθε απειλή καλύτερα, το Tor έπρεπε να χρησιμοποιηθεί από μια ποικιλόμορφη ομάδα ανθρώπων: Ακτιβιστές, φοιτητές, ερευνητές εταιρίες, δημοσιογράφοι, έμποροι ναρκωτικών, hackers, παιδική πορνογραφία, ξένοι πράκτορες, τρομοκράτες, η ομάδα ατόμων δηλαδή που θα έπρεπε να μην είναι σε κοινή θέα.
Το Tor χρειάζεται επίσης να μεταφερθεί σε άλλο χώρο και να διαχωριστεί από το Ναυτικό της έρευνας. Όπως ο Syverson δήλωσε στο Bloomberg τον Ιανουάριο του 2014: «Δεν θα πρέπει να έχετε ένα σύστημα που είναι μόνο ένα «σύστημα Ναυτικού», αλλά ένα δίκτυο που θα βοηθήσει την ασφάλεια κυκλοφορίας δεδομένων για όλους τους ανθρώπους. «
Ο Dingledine είπε το ίδιο πράγμα μια δεκαετία νωρίτερα το 2004 στο συνέδριο στη Γερμανία Wizards of OS:
«Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μπορεί απλά να εκτελεί ένα σύστημα ανωνυμίας για όλους και στη συνέχεια να το χρησιμοποιήσει μόνο για τον εαυτό της ,γιατί τότε σε κάθε σύνδεση που πραγματοποιείτε οι άνθρωποι θα ισχυρίζονται ότι παρακολουθούνται από πράκτορες της CIA.»
Η έκδοση Tor για τους καταναλωτές θα διατίθενται σε όλους και – εξίσου σημαντικό – θα επιτρέψει τελικά κάποιος να τρέξει το Tor , ακόμη και από την επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή του. Η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα τεράστιο δίκτυο στυλ torrent που θα αποτελείται από χιλιάδες εθελοντές σε όλο τον κόσμο.
Στο τέλος του 2004, με την τεχνολογία Tor να είναι επιτέλους έτοιμη για ανάπτυξη, το Ναυτικό των ΗΠΑ κόβει τις περισσότερες χρηματοδότησης του Tor και, παραδόξως, το έργο παραδίδεται στην Electronic Frontier Foundation.
Σε ένα δελτίο τύπου Δεκέμβριος 2004 ανακοινώνοντας την υποστήριξή του για το Tor, το Electronic Frontier Foundation περιέργως παρέλειψε να αναφέρει ότι αυτό το εργαλείο ανωνυμίας αναπτύχθηκε κυρίως για στρατιωτική και κατασκοπευτική χρήση. Αντ “αυτού, επικεντρώνεται αποκλειστικά στην ικανότητα του Tor να προστατεύει την ελευθερία του λόγου από καταπιεστικά καθεστώτα στο Διαδίκτυο.
«Ένας από τους πρωταρχικούς μας στόχους είναι η προστασία της ιδιωτικής ζωής και της ανωνυμίας των χρηστών του Διαδικτύου. Το Tor μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να ασκήσουν το δικαίωμα του ελεύθερου, ανώνυμου λόγου στο διαδίκτυο» , δήλωσε ο Chris Palmer Διευθυντής Τεχνολογίας του ΕΣΙ.
Αργότερα , σε απευθείας σύνδεση υλικά ΕΤΑ άρχισε να σημειωθεί ότι Tor είχε αναπτυχθεί από το Ερευνητικό Εργαστήριο Ναυτικού, αλλά πήγε τη σύνδεση, εξηγώντας ότι ήταν Εν τω μεταξύ, η οργάνωση κράτησε την ενίσχυση και την προώθηση Tor ως «κατά το παρελθόν.» ισχυρό προστασία της ιδιωτικής ζωής του εργαλείου:
«Οι Κίνησεις σας είναι πιο ασφαλείς όταν χρησιμοποιείτε το Tor.»
Σχέση Tor με το Πεντάγωνο
Οι άνθρωποι του ΕΣΙ δεν ήταν οι μόνοι που ελαχιστοποιούσαν τους δεσμούς του Tor με τον στρατό.
Το 2005,το Wired δημοσίευσε τι θα μπορούσε να ήταν η τεχνολογία Tor στην πραγματικότητα .Το άρθρο αυτό γράφτηκε από την Kim Zetter, και είχε τίτλο: » Tor και on-line παρακολούθηση» .Παρά το γεγονός ότι η Zetter ήταν λίγο επικριτική ,έκανε το Tor να μοιάζει σαν μια τεχνολογία ανωνυμίας που είχε παραδοθεί από τον στρατό ,χωρίς να εμπεριέχει την δουλειά των δύο προγραμματιστών από τη Βοστώνη, Dingledine και Nick Mathewson, ο οποίοι είχαν ανακατασκευάσει πλήρως το προϊόν και έτρεχε ανεξάρτητα.
Οι Dingledine και Mathewson θα μπορούσαν να είχαν βασιστεί στη Βοστώνη, αλλά τοσο οι ίδιοι οσο και το Tor ήταν σχεδόν ανεξάρτητοι.
Την εποχή που το άρθρο Wired δημοσιεύτηκε, και οι δύο μισθοδοτούνταν από το Πεντάγωνο για τουλάχιστον τρία χρόνια. Και θα συνέχιζαν να είναι στο μισθολόγιο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τουλάχιστον άλλα επτά χρόνια.
Στην πραγματικότητα, το 2004, στο συνέδριο στη Γερμανία, ο Dingledine με υπερηφάνεια ανακοίνωσε ότι έχτιζε μια «σκάφη τεχνολογικών κατάσκοπων» από τα χρήματα της κυβέρνησης:
«Ξέχασα να αναφέρω νωρίτερα κάτι που θα μας κάνει να δούμε σε μια νέα εποχή . Έχω συμβόλαιο με την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για να κατασκευαστεί και να αναπτυχθεί τεχνολογία ανωνυμίας . Δεν νομίζω ότι θα είναι τοσο πολύ τεχνολογία ανωνυμίας, ωστόσο θα χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο. Το σκέφτομαι πιο πολύ ως τεχνολογία ασφαλείας. Χρειάζονται αυτές οι τεχνολογίες ώστε να μπορούμε να κάνουμε έρευνα για τους ανθρώπους που μας ενδιαφέρουν, ώστε να μπορούμε να έχουμε μια σαφή εικόνα του τι συμβαίνει. «
Η κυβερνητική υποστήριξη συνέχισε την υποστήριξη και μετά από αυτό.
Το 2006 ,η έρευνα για το Tor ανατέθηκε στην εταιρεία συμβούλων Dingledine του Moria Labs. Και ξεκινώντας από το 2007, τα μετρητά βρέθηκαν απευθείας από το ίδιο το Tor Project – χάρη στο γεγονός ότι η ομάδα Tor τελικά άφησε ΕΣΙ και δημιουργώντας το δικό της ανεξάρτητο μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα.
Πώς εξαρτημένο ήταν – και είναι – το Tor από τη στήριξη ομοσπονδιακών κυβερνητικών οργανισμούς όπως το Πεντάγωνο;
Το 2007, φαίνεται ότι το σύνολο της χρηματοδότησής για τι Tor ήρθε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση μέσω δύο επιχορηγήσεων . Το ένα μέρος προήλθε από το Γραφείο Διεθνών Προγραμμάτων (IBB), ένα υποπροϊόν της CIA που λειτουργεί πλέον υπό τον Κυβερνητικό Συμβούλιο Ραδιοφωνίας. Το IBB με τα προγράμματα Voice of America και Radio Marti, που μέσω της προπαγάνδας αποσκοπούν στην υπονόμευση του κομμουνιστικού καθεστώτος της Κούβας. Η CIA στην συνέχεια υποτίθεται ότι κόβει την χρηματοδότηση της IBB στη δεκαετία του 1970, μετά το συσχετισμό της με τον Ψυχρό Πόλεμο ,αφου έγινε λογος για τα προπαγανδιστικά μεσα που το Radio Free Europe χρησιμοποίησε.
Το δεύτερο κομμάτι της χρηματοδότησης, γύρω στα $ 100,000 ,ήρθε από τα Internews, μια ΜΚΟ με στόχο τη χρηματοδότηση και την κατάρτιση αντιφρονών και ακτιβιστών στο εξωτερικό. Μεταγενέστερες φορολογικές δηλώσεις του Tor δείχνουν ότι οι επιχορηγήσεις από τα Internews ήταν στην πραγματικότητα «αγωγοί» για να «περαστούν» επιχορηγήσεις από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Το 2008, το Tor πήρε $ 527.000 από τα IBB και Internews , πράγμα που σήμαινε ότι το 90% της χρηματοδότησης του προήλθε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ εκείνο το έτος.
Το 2009, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διέθεσε πάνω από 900.000 δολάρια , ή περίπου το 90% της χρηματοδότησης του . Μέρος αυτού του ποσού ήρθε μέσα από μια ομοσπονδιακή επιχορήγηση ,ύψους 632.189 δολαρίων από το State Department, όπως αναφέρεται στις φορολογικές δηλώσεις ως «Pass-Through από Internews Network International.» Το ποσό των 270.000 δολαρίων ήρθε μέσω της CIA και των υποπροϊόν της όπως το IBB. Η σουηδική κυβέρνηση έδωσε 38.000 δολάρια, ενώ η Google έδωσε $ 29.000.
Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους βγήκε από την κυβέρνηση με την μορφή μισθών στους διαχειριστές και προγραμματιστές του Tor. Οι συνιδρυτές Dingledine και Mathewson έβγαλαν $ 120,000. Ο Jacob Appelbaum, ο χάκερ των εθελοντών της Wikileaks και προγραμματιστής του Tor, έβγαλε $ 96,000.
Το 2010, το State Department ανέβασε την επιχορήγηση κατά 913.000 δολάρια και η IBB έδωσε 180.000 δολάρια – φτάνοντας τα $ 1,000,000 από το σύνολο των 1.300.000 δολαρίων ,των συνολικών κεφαλαίων δηλαδή, που αναφέρονται στις φορολογικές δηλώσεις του ιδίου έτους .
Το 2011 , η IBB έδωσε 150,00 δολάρια, ενώ ένα άλλα $ 730.000 ήρθαν μέσω του Πενταγώνου και επιχορηγήσεων του State Department, που αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 70% των επιχορηγήσεων κατά το έτος αυτό . (Αν και βασιζόμενοι σε φορολογικές δηλώσεις, τα κρατικά συμβόλαια που προστίθενται συμπληρώνουν το 100% της χρηματοδότησης του Tor .)
Η επιχορήγηση που δόθηκε από το Πεντάγωνο-SRI στο Tor είχε αυτή η περιγραφή: «Βασική και Εφαρμοσμένη Έρευνα και Ανάπτυξη σε τομείς που αφορούν το Πολεμικό Ναυτικό σε τομείς Διοίκησης, Ελέγχου, Επικοινωνιών, Κομπιούτερ, Μυστικές Υπηρεσίες, επιτήρησης, και αναγνώριση».
Εκείνη τη χρονιά, μια νέα κυβερνητική χρηματοδότη ήρθε η σκηνή: Η Σουηδική Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (SIDA), η Σουηδική έκδοση της USAID, η οποία έδωσε στο Tor 279000 δολάρια.
Το 2012, το Tor σχεδόν διπλασίασε τον προϋπολογισμό του, αφού 2.200.000 δολάρια προήλθαν από το Πεντάγωνο και επιχορηγήσεις οργανισμών συνδεδεμένων με αυτό : 876.099 δολάρια προήλθαν από το Υπουργείο Άμυνας, $ 353,000 από το State Department και 387.800 δολάρια από την IBB.
Την ίδια χρονιά, το Tor λαμβάνει ένα άγνωστο ποσό χρηματοδότησης από το Ραδιοφωνικό Συμβούλιο των Διοικητών για να χρηματοδοτήσουν γρήγορα τους κόμβους εξόδου.
Tor και NSA;
Το 2013, η Washington Post αποκάλυψε ότι η NSA είχε καταλάβει διάφορους τρόπους λειτουργίας του Tor και έτσι μπορεί να «διεισδύσει» στην ανωνυμία του δικτύου αυτού.
Από το 2006, σύμφωνα με μια ερευνητική εργασία 49 σελίδων με τίτλο «Tor», ο οργανισμός έχει εργαστεί πάνω σε διάφορες μεθόδους που, σε περίπτωση επιτυχίας, θα δώσει την δυνατότητα στην NSA ανακαλύψει ,σε ένα βαθμό, την ανώνυμη κίνηση – ουσιαστικά, παρακολουθώντας τις επικοινωνίες, καθώς εισέρχονται και εξέρχονται από το σύστημα Tor, αντί να προσπαθεί να τους ακολουθήσει στο εσωτερικό του συστήματος. Για παράδειγμα, αν διαπιστώσετε ελάχιστες διαφορές στους χρόνους ρολογιού στους υπολογιστές σας είναι ένα σημάδι ότι εχει δεχτεί «επίθεση» ο υπολογιστής σας.
Τα στοιχεία που βγήκαν στην φόρα για την NSA , ήταν μέσω διαρροών του Edward Snowden. Φάνηκε ότι ο οργανισμός εποπτείας είχε αναπτύξει διάφορες τεχνικές για να «παραβλέψει» το Tor. Ένα από τα έγγραφα μάλιστα της NSA αναφέρει ότι «λίγο πολύ εγγυάται την επιτυχία.»
Ο Snowden αποκάλυψε μια άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Το 2007,ο Dingledine έδωσε μια ομιλία στο αρχηγείο της NSA εξηγώντας τι είναι το Tor, και πώς λειτούργει.
Η Washington Post δημοσίευσε σημειώσεις από τη συνάντησή με τον Dingledine. Όπως έδειξαν, ο Dingledine ως επί το πλείστον μίλησε για τις τεχνικές λεπτομέρειες του Tor – πώς λειτουργεί το δίκτυο αυτό και μερικές από τις δυνατότητες του σχετικά με την ασφάλεια της ανωνυμίας. Η NSA όμως, ήταν περίεργη για «πελάτες του Tor,» και ο Dingledine προσπάθησε νε βτεί τα είδη των ανθρώπων που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από Tor.
Είναι ενδιαφέρον, ότι ο Dingledine είπε στην NSA ότι «ο τρόπος που το TOR περιστρέφεται εξαρτάται από το ποιος το χρησιμοποιεί – πράγμα που σημαίνει ότι το Tor εμπορεύεται τεχνολογία με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικούς ανθρώπους;
Είναι ενδιαφέρον ο τρόπος που το άρθρο της Washington Post περιγράφει την συναντηση του Dingledine και της NSA ως «επιφυλακτική συνάντηση για την αμοιβαία συλλογή πληροφοριών, μεταξύ ενός οργανισμού κατάσκοπων και ένος άνδρας ο οποίος έχτισε εργαλεία για να αποκρούσει την ηλεκτρονική επιτήρηση». Ο Dingledine πως έφυγε από την συνάντηση με την αίσθηση ότι η NSA προσπαθεί να διεισδύσει στο δίκτυο Tor:
«Καθώς μιλούσε στην NSA, ο Dingledine, υποψιαζόταν ότι ο οργανισμός προσπαθούσε να «σπάσει» το Tor, το οποίο χρησιμοποιείται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για να προστατεύσουν την ταυτότητά τους.»
Ο Dingledine μπορεί κάλλιστα να ήταν ανταγωνιστικός κατά τη συνάντησή του με την NSA. Ίσως ήταν προστατευτικός για το μωρό του (Tor), και δεν ήθελε οι εμπνευστές και οι χορηγοί της κυβέρνησης των ΗΠΑ να του το πάρουν πίσω. Αλλά ανεξάρτητα από αυτό το λόγο, ο ανταγωνισμός δεν ήταν πιθανό επιβεβαιώνεται από κάποια έμφυτη ιδεολογική εχθρότητα προς το κράτος και εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.
Ο Dingledine είχε σπαταλήσει ένα σημαντικό ποσό του χρόνου του στη συνάντηση και διαβούλευση με το στρατό, πληροφοριών και επιβολής του νόμου για να εξηγήσει τι είναι το Tor ,πως μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει, και τι είδους υπηρεσίες δεν παρέχει. Το FBI, η CIA και ο DOJ είναι μερικοί μόνο που έδειξαν ενδιαφέρον … Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί πόσο μεγάλος είναι ο ανταγωνισμός που δημιουργείτε ανάμεσα τους όσων αφορά την εύρεση πληροφοριών με σκοπό την επιβολή του νόμου.
Το 2013, κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Σαν Ντιέγκο, ο Dingledine είπε πως ένας πληθωρικός πράκτορας του FBI έσπευσε να τον ευχαριστήσει κατά τη πρόσφατη επαφή του με το FBI:
«Έχω κάνει πολλές συζητήσεις τον τελευταίο καιρό σχετικά με την επιβολή του νόμου. Και λίγο πολύ κάθε συζήτηση που κάνω αυτές τις μέρες, άτομα του FBI έρχονται και μου λένε, «μπορώ να χρησιμοποιήσω το Tor καθημερινά στη δουλειά μου. Σας ευχαριστώ ».Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι ανώνυμες συμβουλές – Μιλούσα με τον κόσμο που τρέχουν την ανώνυμη γραμμή της CIA. Ονομάζεται ‘’ Iraqi Rewards Program ‘’ …»
Η στενή συνεργασία του Dingledine με την επιβολή του νόμου, έθεσαν ερωτηματικά στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος απέρριψε τις ειδήσεις σχετικά με το «χακάρισμα» του Tor από την NSA .Φάνηκε εντελώς αδιάφορος από τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τον Snowden και λέγοντας για τις δυνατότητες της NSA στα σχόλιά του στην Washington Post αναφέρει ότι:
«Αν τα έγγραφα αυτά είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι μπορούν να κάνουν ,τότε δεν είναι τόσο μεγάλος αντίπαλος όπως νόμιζα.»
Ρώτησα τον Dingledine για την συναντηση του με την NSA και αν προειδοποίησε την «κοινότητα Tor» σχετικά με τις υποψίες που υπήρχαν ότι η NSA στόχευε αυτούς τους χρήστες. Ωστόσο δεν απάντησε.
Πόσο ασφαλές είναι το Tor, πραγματικά;
Αν και ο Dingledine δεν φαίνεται να πτοείται από τα στοιχεία περί επίθεσης της NSA στην ανωνυμία του Tor. Ωστόσο αν λάβουμε υπόψη ότι μια επίθεση από μια ισχυρή κρατική οντότητα συμβαίνει τότε αρχίζουν να φαίνονται οι αδυναμίες του Tor.
Σε μια συζήτηση σχετικά με την επίσημη Εκστρατεία του Tor το 2011, ο προγραμματιστής του Mike Perry παραδέχθηκε ότι το Tor μπορεί να μην είναι πολύ αποτελεσματικό εναντίον των ισχυρών «αντιπάλων» (γνωστές και ως κυβερνήσεις), οι οποίες είναι ικανές να παρακολουθούν τεράστια ποσά δεδομένων του Διαδικτύου.
«Εξαιρετικά καλά πληρωμένοι αντίπαλοι, είναι σε θέση να παρατηρήσουν μεγάλα τμήματα του Διαδικτύου και πιθανώς να σπάσουν τις πτυχές του Tor και να είναι σε θέση να παρακολουθούν τους χρήστες. Αυτός είναι ο λόγος που ο πυρήνας του προγράμματος tor διαθέτει σήμερα έναν αριθμό έκδοσης 0.2.x και αναγράφει μια προειδοποίηση ότι δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για «ισχυρή ανωνυμία».
Μόλις πέρυσι, ο Syverson ήταν μέρος μιας ερευνητικής ομάδας που λίγο πολύ απέδειξε ότι δεν μπορεί πλέον να αναμένεται από το Tor να προστατεύσει τους χρήστες μακροπρόθεσμα.
«Το Tor είναι γνωστό ότι είναι ανασφαλές έναντι ενός αντιπάλου που μπορεί να παρατηρεί την κυκλοφορία ενός χρήστη που εισέρχεται η εξέρχεται στο δίκτυο ανωνυμίας. Αρκετά απλές και αποτελεσματικές τεχνικές μπορούν να συσχετίζονται με την κυκλοφορία σε αυτές τις θέσεις, εκμεταλλευόμενες τον εντοπισμό της κυκλοφορίας του χρήστη. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να προσδιοριστεί η ταυτότητα του χρήστη και ο διαδικτυακός προορισμός του, ανατρέποντας πλήρως τους στόχους ασφάλειας του πρωτοκόλλου. «
Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: «Τα αποτελέσματα αυτά είναι κάπως ζοφερά για την τρέχουσα ασφάλεια του δικτύου Tor.»
Ενώ ο Syverson ανέφερε ότι ορισμένα από τα ζητήματα ασφάλειας που προσδιορίζονται από αυτή την έρευνα έχουν αντιμετωπιστεί σε πρόσφατες εκδόσεις του Tor, τα ευρήματα προστίθενται μόνο σε μια αυξανόμενη λίστα των άλλων ερευνητικών και ανεπίσημων στοιχείων που δείχνουν ότι το Tor δεν είναι τόσο ασφαλές όσο οι χρήστες του και οι υποστηρικτές του θέλουν να πιστεύουν – ειδικά όταν παίζουν ενάντια στις αποφασισμένες μυστικές υπηρεσίες.
Το Δεκέμβριο του 2013, ο Edlo Kim , φοιτητής του Χάρβαρντ όταν έμαθε πόσο μικρή προστασία προσφέρει το Tor κατά των τρομοκρατών.
Ο Kim σκέφτηκε να πραγματοποιήσει μια ψεύτικη επιχείρηση όπου θα απειλήσει για βόμβα και θα καλύψει τα ίχνη του, χρησιμοποιώντας το Tor, που υποτίθεται ότι ήταν ότι καλύτερο για την προστασία της ανωνυμίας στο διαδίκτυο. Ωστόσο μια κοινή έρευνα, στην οποία συμμετείχαν το FBI, η Μυστική Υπηρεσία και η τοπική αστυνομία, ήταν σε θέση να βρουν τα ίχνη του σε λιγότερο από 24 ώρες.
Όπως εξήγησε η καταγγελία του FBI, «το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ήταν σε θέση να διαπιστώσει ότι ώρες μετά την λήψη των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που περιγράφεται παραπάνω, ότι το ELDO KIM είχε πρόσβαση στο TOR χρησιμοποιώντας το ασύρματο δίκτυο του Χάρβαρντ.« Όλα αυτά που έκανε το Tor ήταν μερικά επιπλέον βήματα πιο μπροστά από την αστυνομία. Ωστόσο δεν ήταν δύσκολο, για το εργατικό μας δυναμικό, έχοντας πλήρη νομική εξουσία να αποκτήσει πρόσβαση σε αρχεία δικτύου . Βοήθησε πολύ το γεγονός ότι το δίκτυο του Χάρβαρντ καταγραφεί όλα τα μεταδεδομένα της πρόσβασης στο δίκτυο – όπως και η NSA.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, στο όνομα της «επιβολής του νόμου των ΗΠΑ» , έχουν πάρει τον έλεγχο και έχουν προβεί στο κλείσιμο μιας σειράς παράνομων ιστοσελίδων παιδικής πορνογραφίας και ιστοσελίδων αγοράς φαρμάκων που κανονικά θα ήταν πολύ δύσκολο να εντοπιστούν.
Το 2013, έκλεισαν την Freedom Hosting, η οποία κατηγορήθηκε για τεράστια λειτουργία παιδικής πορνογραφίας – αλλά όχι πριν ελέγξουν τους servers της για να παρακολουθήσουν όλες τις επικοινωνίες της με τους πελάτες. Το FBI έκανε το ίδιο πράγμα , την ίδια χρονιά με το διαδικτυακό φαρμακείο Silkroad, το οποίο χρησιμοποιούσε για τις υπηρεσίες της το Tor. Παρά το γεγονός ότι, τα λάθη πρωτάρη βοήθησαν το FBI στην αποκάλυψη της ταυτότητας του Pirate Dread Roberts, εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο το πώς ήταν σε θέση να έχει τον έλεγχο, ακόμα και να αντιγράψει, τις κινήσεις του server στο Tor – κάτι που υποτίθεται ότι είναι αδύνατο.
Πίσω στο 2007, ένας σουηδός hacker / ερευνητής που ονομάζεται Dan Egerstad έδειξε ότι μόνο με τη λειτουργία ενός κόμβου Tor, θα μπορούσε κανείς να εισχωρήσει και να διαβάσει όλες τις μη κρυπτογραφημένες κινήσεις που γίνονται στο δίκτυο Tor. Ήταν σε θέση να έχουν πρόσβαση σε στοιχεία και κωδικούς πρόσβασης, σε λογαριασμούς των ΜΚΟ, οι επιχειρήσεις, και σε πρεσβείες της Ινδίας και του Ιράν. Ο Egerstad σκέφτηκε αρχικά ότι το προσωπικό της πρεσβείας ήταν απλά απρόσεκτο όσον αφορά τις πληροφορίες τους, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι είχε πράγματι εισέλθει σε μια λειτουργία hack / επιτήρησης στην οποία το Tor είχε χρησιμοποιηθεί ώστε να υπάρχει κρυφή πρόσβαση σε αυτούς τους λογαριασμούς.
Παρά το γεγονός ότι ο Egerstad ήταν οπαδός του Tor και εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να προσφέρει ανωνυμία, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, η εμπειρία αυτή τον έκανε πολύ ύποπτο.
Ο ίδιος είπε στο Sydney Morning Herald ότι πιστεύει σε πολλούς από τους μεγάλους κόμβους του Tor υπάρχει παρακολούθηση από τις μυστικές υπηρεσίες ή άλλα ενδιαφερόμενα.
«Δεν μου αρέσει να κάνουμε εικασίες σχετικά με αυτό, αλλά αυτό που λέω στους ανθρώπους είναι ότι αυτό είναι δυνατό. Και αν δούμε πραγματικά πόσο μεγάλο είναι το μέγεθος μερικών κόμβων ,και πως πολλοί από αυτούς κόστισαν χιλιάδες δολάρια κάθε μήνα επειδή χρησιμοποιούν μεγάλο εύρος ζώνης, και λογω των πολλών servers , τότε θα αναλογιστούμε: Ποιος θα πληρώσει για αυτό; Για παράδειγμα, πέντε από τους έξι αυτούς κόμβους βρίσκονται στην Ουάσιγκτον DC … «
Το Tor βρωμάει;
Οι υποστηρικτές του Tor επισημαίνουν ότι τα έγγραφα της NSA που έχουν διαρρεύσει από τον Snowden αποδεικνύουν ότι οι μυστικές υπηρεσίες φοβούνται και μισούν το Tor. Η ιστορία που βασίζεται σε αυτά τα έγγραφα, γραμμένη από τους James Ball, Bruce Schneier και Glenn Greenwald , υποστηρίζει ότι οι μυστικές υπηρεσίες, είναι ανίσχυρες κατά αυτού του εργαλείου ανωνυμίας.
… Τα έγγραφα δείχνουν ότι η θεμελιώδης ασφάλεια της Torservice παραμένει άθικτη. Μια άκρως απόρρητη παρουσίαση, με τίτλο «Το Tor Βρωμάει», ορίζει τα εξής: «Εμείς ποτέ δεν θα είμαστε σε θέση να καταργήσουμε την ανωνυμία όλων των χρηστών του Tor όλη την ώρα.» Και συνεχίζει: «Με χειροκίνητη ανάλυση μπορούμε να σκάσουμε αυτή την ανωνυμία, αλλά για ένα πολύ μικρό ποσοστό χρηστών του Tor».
Μια άλλη άκρως απόρρητη παρουσίαση αποκαλεί το Tor ως «ο βασιλιάς της υψηλής ασφαλείς, ανωνυμίας στο διαδίκτυο «.
Αλλά τα έγγραφα της NSA είναι πολύ πειστικά και προσφέρουν αντικρουόμενες απόψεις και σε συνδυασμό με πολλά αποδεικτικά στοιχεία, επιτρέπονται πολλαπλές ερμηνείες. Το γεγονός ωστόσο είναι ότι η NSA και η GCHQ έχουν σαφώς τη δυνατότητα να υπονομεύσουν το Tor.
Ένα πράγμα είναι σαφές: η NSA σίγουρα δεν μισούν ή φοβούνται το Tor. Και ορισμένες πτυχές σχετικά με Tor είναι σίγουρα ευπρόσδεκτες από την NSA, εν μέρει επειδή τους βοηθούν ώστε να επικεντρωθούν στους «στόχους» σε μία βολική τοποθεσία.
Το Tor είναι Κακό … Αλλά θα μπορούσε να είναι και χειρότερο
• Οι περισσότεροι «στόχοι» χρησιμοποιούν το Tor. Με το να τους διώξουν μπορεί να είναι αντιπαραγωγικό.
• Μπορούμε να αυξήσουμε το ποσοστό επιτυχίας μας και να παρέχουμε περισσότερες IPs λογαριασμούς σε πελάτες μας , για μεμονωμένους χρήστες του Tor.
• Ποτέ δεν θα αποκτήσουν το 100%, αλλά εμείς δεν χρειάζεται να ‘έχουμε αληθείς IPs για κάθε στόχο, κάθε φορά που χρησιμοποιεί το Tor.
Το δίκτυο Tor δεν είναι τόσο δύσκολο να παραβιαστεί, όπως μπορεί να φαίνεται
Το 2012, ο συνιδρυτής του Tor, Roger Dingledine αποκάλυψε ότι το δίκτυο Tor έχει ρυθμιστεί να δίνει προτεραιότητα στην ταχύτερη διαδρομή και να επιτρέπει την κυκλοφορία μέσα από τους κόμβους που είναι διαθέσιμη. Ως αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο μέρος της κυκλοφορίας του Tor περνά μέσα από πολλές δεκάδες ταχύτερων και πιο αξιόπιστων servers: «σήμερα, οι πελάτες πλέον μπορούν να επιλέγουν ένα από τα 5 ταχύτερα ρελέ εξόδου ,περίπου το 25-30% του χρόνου, και το υπόλοιπο 80% προέρχονται από ένα 40-50%. «
Ο Dingledine επικρίθηκε από την κοινότητα Tor για τον προφανή λόγο ότι διοχετεύει την κυκλοφορία μέσα από ένα αριθμό κόμβων που γίνονται γρήγορα αντιληπτά και ετσι η υπονόμευση του είναι πολύ πιο εύκολη. Οποιοσδήποτε μπορεί να τρέξει έναν κόμβο Tor – ένας φοιτητής στη Γερμανία, ένας άντρας με σύνδεση FIOS στο Victorville (δηλαδή ό, τι έκανα εγώ για μερικούς μήνες), ένα μέτωπο του NSA από τη Χαβάη ή ένας άντρας που εργάζεται για την Αστυνομία της Κίνας.
Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε αν οι άνθρωποι που είναι σε ταχύτερους και πιο σταθερούς κόμβους το κάνουν από επειδή είναι ο καλύτερος τρόπος για να «χακάρουν» το δίκτυο Tor. Ιδιαίτερα ανησυχητικές ήταν ότι οι διαρροές από τον Snowden που έδειξαν σαφώς ότι η NSA και η GCHQ τρέχουν τους κόμβους του Tor , και ενδιαφέρονται να το χρησιμοποιήσουν περισσότερο.
Οι 50 κόμβοι που τρέχει το Tor δεν φαίνεται να είναι πολύ δύσκολος στόχος για οποιαδήποτε από τις υπηρεσίες πληροφοριών του κόσμου – Αμερικανικές, Γερμανικές, Αγγλικές, Ρωσικές, Κινεζικές και του Ιράν. Αν είστε μια υπηρεσία πληροφοριών, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην τρέξετε έναν κόμβο Tor.
Πίσω στο 2005, ο Dingledine παραδέχθηκε στο Wired ότι αυτό ήταν ένα «δύσκολο θέμα σχεδιασμού», αλλά δεν θα μπορούσε να παρέχει μια καλή απάντηση για το πώς θα το χειριστεί. Το 2012, ο ίδιος απέρριψε όλους τους επικριτές του, εξηγώντας ότι ήταν απολύτως πρόθυμοι να θυσιάσουν την ασφάλεια για την ταχύτητα – ό, τι χρειάζεται δηλαδή για να παροτρύνει περισσότερους ανθρώπους να χρησιμοποιούν το Tor:
Η επιλογή αυτή πηγαίνει πίσω στην αρχική συζήτηση . Αν θέλουμε να καταλήξουμε σε ένα γρήγορο ασφαλές δίκτυο, θα πρέπει ξεκινήσουμε από ένα αργό αλλά ασφαλές δίκτυο και στη συνέχεια απλά θα ελπίζουμε να είναι πιο γρήγορο, ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα πιο γρήγορο αλλά λιγότερο ασφαλές δίκτυο και να ελπίζουμε ότι θα παραμείνει ασφαλές;
Μιλώντας για φαντάσματα που τρέχουν κόμβους Tor
Αν νομίζατε ότι η ιστορία Tor δεν θα μπορούσε να γίνει πιο περίεργη κάνετε λάθος. Πιθανώς το πιο περίεργο μέρος όλου αυτού του έπους είναι το γεγονός ότι ο Edward Snowden έτρεξε πολλαπλούς κόμβους του Tor υψηλού εύρους ζώνης, ενώ εργάζεται ως εργολάβος NSA .
Αυτό έγινε γνωστό τον περασμένο Μάιο, όταν η προγραμματίστρια του Tor, Runa Sandvik (που πληρώθηκε από το Πεντάγωνο /πηγές από το State Department) είχε δηλώσει ότι ο Kevin Poulsen θα προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με τον Glenn Greenwald, Snowden μέσω e-mail της, εξηγώντας ότι έτρεξε ένα σημαντικό κόμβο Tor και ήθελε να πάρει κάποια αυτοκόλλητα Tor.
Αυτοκόλλητα; Ναι, αυτοκόλλητα.
Εδώ είναι το παράξενο :
Στο e-mail του, ο Snowden έγραψε ότι έτρεξε προσωπικά μία από τις «μεγάλες εξόδους του tor, ένας server 2 Gbps με το όνομα «TheSignal» , και προσπαθούσε να πείσει κάποιους ανώνυμους συνεργάτες του στο γραφείο του να δημιουργήσουν επιπλέον servers. Δεν είπε, που εργάστηκε. Αλλά ήθελα να ξέρω αν η Sandvik θα μπορούσε να του στείλει μια στοίβα των επίσημων αυτοκόλλητων Tor. (Σε μερικές φωτογραφίες μπορείτε να δείτε τα αυτοκόλλητα Tor στο πίσω μέρος του φορητού υπολογιστή του).
Το αίτημα του Snowden για τα αυτοκόλλητα Tor μετατραπεί σε κάτι λίγο πιο γνωστό. Αποδείχθηκε ότι η Sandvik σχεδίαζε ήδη να πάει στη Χαβάη για διακοπές, οπότε πρότεινε να συναντηθούν για να μιλήσουν για την ασφάλεια των επικοινωνιών και την κρυπτογράφηση.
Ο Snowden προσφέρθηκε να δώσει μια παρουσίαση για το Tor σε ένα τοπικό ακροατήριο.
Έτσι, οι δυο τους είχαν μια κρυφή συνάντηση σε ένα τοπικό καφέ στη Χονολουλού, ώστε να δείξουν στους ντόπιους πώς να χρησιμοποιούν το Tor και να κρυπτογραφούν τους σκληρούς δίσκους τους. «Ο ίδιος παρουσιάστηκε ως Ed. Μιλήσαμε για λίγο πριν ξεκινήσουμε και όταν τον ρώτησα που εργάζεται κατάλαβα ότι δεν ήθελε πραγματικά να πει, «λέει η Sandvik Wired.
Έμαθα ωστόσο, ότι Snowden έτρεχε πάνω από ένα κόμβους εξόδου Tor, και ότι προσπαθούσε να πείσει κάποιους φίλους του να δημιουργήσουν επιπλέον κόμβους Tor …
Ο Snowden έτρεχε πολλούς κόμβους Tor και προσπαθούμε να πείσουμε ότι οι συνάδελφοι του στην NSA δεν μπορούν;
Ζήτησα από την Sandvik να το σχολιάσει. Εκείνη δεν απάντησε.
Υποθέτω ότι είναι ταιριαστό το κρεμμύδι ως λογότυπο του Tor , επειδή οσο περισσότερο ψάχνεις κάποια πράγματα τοσο φτάνεις σε ερωτηματικά και συνειδητοποιείς ότι οσο και αν ψάξεις αυτή η κατάσταση δεν φτάνει πουθενά. Είναι δύσκολο να πάρεις οποιαδήποτε ευθεία απάντηση .
Με αυτόν τον τρόπο, το Tor μοιάζει περισσότερο με ένα έργο φάντασμα παρά σαν ένα εργαλείο που σχεδιάστηκε από μια κουλτούρα που δίνει άξια στην λογοδοσία ή τη διαφάνεια.
Μετάφραση-Απόδοση Αναστασία Καρδιανού
Αποκλειστικά για το Hellasforce
Πηγή: Hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου